EN/TH
EN/TH
กลุ่มขับเคลื่อน>ตำนานเมืองลับแล
ตำนานเมืองลับแล
ชุดความรู้หนังสือนิทานเสียงสำหรับเด็กระดับปฐมวัยและเด็กประถมศึกษาตอนต้น
ผู้จัดทำ
: นางสาวธิตินัดดา จินาจันทร์

วัตถุประสงค์:

คัดเลือกนิทานพื้นบ้านล้านนาจำนวน 5 เรื่อง เพื่อจัดทำเป็นหนังสือนิทานเสียง (Talking book) ที่เหมาะสมกับเด็กระดับปฐมวัยและระดับประถมศึกษาตอนต้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นสื่อการเรียนการสอนมัลติมีเดียสำหรับเด็ก ซึ่งเป็นหนึ่งในการศึกษาเชิงหรรษา (Edutainment) ที่จะทำให้เด็กได้เรียนรู้ไปพร้อมกับได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน ตลอดจนได้เรียนรู้คุณธรรมที่ดีอันจะเป็นพื้นฐานความคิด จิตใจที่ดีของวัยเด็กและเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต

เรื่องย่อ:

มีเมืองแห่งหนึ่งเป็นเมืองลับแล เป็นดินแดนมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ในป่า ไม่มีใครมองเห็น ในเมืองมีแต่ผู้หญิงอาศัยอยู่ เป็นเมืองที่ผู้คนมีศีลธรรม ถือสัจจะวาจา ไม่พูดโกหก ต่อมาวันหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งเข้าป่าไปหาสัตว์ เห็นผู้หญิงสาวสวยหลายคนเดินออกมาจากกลางป่า เห็นผู้หญิงเหล่านั้นเอาใบไม้ที่ถือมาไปซ่อนไว้ในที่ต่างๆ แล้วเข้าไปในเมือง ชายหนุ่มจึงแอบหยิบใบไม้มาเก็บซ่อนไว้หนึ่งใบ เมื่อหญิงสาวเหล่านั้นกลับมา ต่างค้นหาใบไม้ที่ตนเองซ่อนไว้แล้วถือใบไม้เดินลับหายเข้าไปในเมืองลับแล มีหญิงสาวคนหนึ่งหาใบไม้ไม่พบ นางวิตกมาก ชายหนุ่มจึงคืนใบไม้ให้แต่มีข้อแลกเปลี่ยนโดยขอติดตามนางเข้าไปในเมืองลับแลด้วย หญิงสาวก็ยินยอมพาชายหนุ่มเข้าไปในเมือง และเกิดความรักในหญิงสาวจึงขออาศัยอยู่ด้วย แต่ชายหนุ่มต้องให้สัญญาว่าจะต้องอยู่ในศีลในธรรม ถือสัจจะ ไม่พูดโกหก ต่อมาชายหนุ่มกับหญิงสาวมีลูกด้วยกัน 1 คน วันหนึ่งขณะที่ภรรยายไม่อยู่บ้าน ชายหนุ่มเลี้ยงลูกอยู่เพียงลำพัง ลูกร้องไห้หาแม่ไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มจึงปลอบลูกว่า แม่มาแล้วๆ เมื่อภรรยากลับมาถึงบ้าน รู้เรื่องที่สามีของตนพูดเท็จจึงเสียใจมากที่สามีไม่รักษาสัจจะจึงต้องให้เขาออกไปจากเมืองตามกฎ นางจึงนำเสบียงอาหารใส่ย่ามให้สามี พร้อมทั้งขุดหัวขมิ้นใส่ลงไปด้วยจำนวนมา แล้วจึงไปส่งสามีที่ชายป่า ชายหนุ่มจำใจต้องกลับบ้านของตน ระหว่างที่เดินกลับไปนั้นรู้สึกว่าถุงย่ามหนักมากขึ้นเรื่อย ๆ จึงหยิบเอาขมิ้นในถุงย่ามโยนทิ้งเสียเกือบหมด เมื่อไปถึงหมู่บ้านของตน เปิดถุงย่ามออกดู เห็นขมิ้นที่เหลือเพียงแง่งเดียวนั้นเป็นทองคำทั้งแท่ง จึงรู้สึกเสียใจและเสียดาย และแม้จะพยายามหาทางกลับไปเมืองลับแลก็หลงทาง ไม่เคยหาทางกลับไปถูก จึงต้องอยู่เพียงลำพังในหมู่บ้านของตนจนแก่ชราและตายไป
ส่งเสริมคุณธรรม: ความซื่อสัตย์ รักษาสัจจะ ความอดทนต่อความลำบาก