วัตถุประสงค์:
คัดเลือกนิทานพื้นบ้านล้านนาจำนวน 5 เรื่อง เพื่อจัดทำเป็นหนังสือนิทานเสียง (Talking book) ที่เหมาะสมกับเด็กระดับปฐมวัยและระดับประถมศึกษาตอนต้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นสื่อการเรียนการสอนมัลติมีเดียสำหรับเด็ก ซึ่งเป็นหนึ่งในการศึกษาเชิงหรรษา (Edutainment) ที่จะทำให้เด็กได้เรียนรู้ไปพร้อมกับได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลิน ตลอดจนได้เรียนรู้คุณธรรมที่ดีอันจะเป็นพื้นฐานความคิด จิตใจที่ดีของวัยเด็กและเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตเรื่องย่อ:
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีสองสหายเป็นเพื่อนกัน คนหนึ่งตาบอด อีกคนหนึ่งขาเสีย เดินไม่ได้ ทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกัน ต่างช่วยเหลือกันโดยคนที่ขาเสียขี่หลังคนตาบอดและคอยบอกทางให้คนตาบอดเดินไปได้อย่างสะดวก ทั้งสองเที่ยวขอทานตามหมู่บ้านต่างๆ ทุกวัน จนวันหนึ่งทั้งสองรู้สึกเบื่อหน่ายที่จะต้องเดินเข้าไปในเมืองใหญ่ จึงตกลงกันว่าจะเดินลัดไปกลางทุ่งนาเพื่อจะไปอีกหมู่บ้านหนึ่ง บังเอิญไปเจอต้นไม้ต้นหนึ่ง มีนกจำนวนมากอาศัยอยู่ สหายคนขาพิการจึงบอกให้คนตาบอดปีนขึ้นไปดูบนต้นไม้ว่าน่าจะมีไข่นกอยู่ จะได้เก็บมากินกัน เพื่อนตาบอดปีนขึ้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ก็ถามเพื่อนที่ขาพิการว่าถึงหรือยัง คนขาพิการก็บอกให้ปีนขึ้นอีกจนถึงรังนก คนขาพิการก็บอกให้คนตาบอกว่าถึงแล้ว ให้ล้วงเข้าไปเอาไข่นกเลย คนตาบอดจึงล้วงเข้าไปในรังนกแล้วคว้าสิ่งที่อยู่ในรังซึ่งเป็นงูเห่าที่ขึ้นไปกินไข่นกมาไว้ในกำมือ งูเห่าจึงพ่นพิษเข้าตา ปาฏิหาริย์ที่พิษงูทำให้ตามองเห็นอีกครั้ง พอเห็นว่าในมือถืองูเห่าอยู่ก็ตกใจจึงโยนลงมาตกอยู่ตรงหน้าเพื่อนที่ขาพิการ ด้วยความตกใจจึงเผลอลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งหนีงู พอรู้ตัวจึงรู้ว่าตนเองทั้งสองหายจากอาการพิการแล้วจึงดีใจกันอย่างยิ่ง นิทานเรื่องนี้จึงสอนให้รู้ว่า คนเราถ้ามีความสามัคคี มีน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เอื้อเฟื้อกันและกัน แม้ว่าคนพิการไม่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไปอย่างไรก็ตาม แต่หาร่วมมือกันก็จะหาวิธีทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีได้เช่นกัน
